afskiptalaus geðveiki

2.2.2008 | 18:16

Stafabrenglun og orðaflóð
yfirtekur heigula hugsun
hrópar út í myrkrið
í dimma holu án sálar

Persóna tekur yfir persónu
aflið verður dautt
fyrirstaða engin
deilur veruleika og firringar

ég er pan
og ég flauta blóði
ég er rómeo
og lífið er eitrið

Hugrekkið heggur
á sjúklegt stríðið
dregur frostbitinn andann
og opnar helblá augun

svo kemur draugur
aftur í Camelot
ný orrusta í dögun
bardaginn er unninn, í bili
en stríðið hverfur aldrei...

Þetta er "ljótt" ljóð, ég tek vonda hluti af slæmu og set í sundurlaust samhengi, Í kjölfar mikillrar umræðu í samfélaginu um geðsjúkdóma, þá fór ég að hugsa mikið um geðveiki, geðsýki, andlega sjúkdóma.. og það hvatti mig áfram við að setja orðin saman hér að ofan.
Stundum koma ljóðin frá hjartanu, af forvitni um það sem er að gerast í kringum okkur, það sem enginn veit en við viljum vita og þekkja, það sem aðrir eiga og eru en við ekki, og svo koma augnablik þar sem ég virkilega set mér markmið, um hvað ég vil segja með ljóði, þó að ég reyni nú yfirleitt að koma einhverjum álitlegum boðskap í gegn, sem gengur miságætlega.

Það sem ég vil segja með þessu ljóði, að þetta er venjulegt fyrir einstaklingi sem lifir í firringu, en firring fyrir einstakling sem lifir venjulegu lífi... hvað svo sem það er!!!

Flokkur: Bloggar | Breytt s.d. kl. 18:23 | Facebook