Möguleikarnir

Stundum er þessi möguleiki í lífinu ad þetta allt gæti gengi upp
En svo er það bara þannig að þú vaknar yfirleitt af slíkum draumum.
En það er svo gott að láta sig dreyma.

Geng hlið við hlið við lifið sjálft
Ég bíð bara eftir því að rekast á það.
Ég get ekki beðið eftir því,
Að sjá það, snerta það,
Hvernig veit ég að það er lífið?

Ég held að ég viti það ekki
Ég held að enginn viti það
Ég held að vid rekumst a lífið
Í lífsins göngu á móts vid lífisns þrár

Í draumum,
Þá sé ég að lífið er ósnertanlegt.
Lífið er ég.
Það lifir í stoltri sálu manneskju
Sem getur brosað og grátið

Ósnertanlegt eins og ég
Því ég er bara einfalt lítið tár
Í lífsins hafi af manneskjum
Sem mynda lífsins keðju
Sem sumir kalla mannkyn